de laatste dag...

Hmmm...de laatste ochtend wakker worden in een hostel-bed. Best een vreemd gevoel. Mijn kamergenoten lagen allemaal nog in diepe rust toen ik wakker werd. Dus ik besloot eerst maar te gaan douchen. Toen ik weer terug kwam in de kamer waren er al meer mensen wakker, dus kon ik op mijn gemak mijn koffer inpakken voor de terugreis. Nog niet helemaal. Want deze woensdag was het prachtig weer! Korte broek en hempie aan dus! Maar dat leek me niet zo'n goed idee voor het vliegtuig. Dus hield ik wat warmere kleding bovenop in de koffer om me nog te verkleden voor vertrek. En daarbij had ik overdag nog wat dingetjes nodig die ik tijdens mijn terugreis niet meer nodig had of niet in mijn handbagage mocht hebben. Toch moest ik alles inpakken, want mijn spullen moesten om twaalf uur 's middags van de kamer zijn. Gelukkig kon ik mijn koffer de rest van de tijd in een afgesloten bagagekamer laten staan. Dinsdag had ik al een taxi geregeld die me naar het vliegveld zou brengen. Het hostel bood dit aan als een soort service: Normaal kost een taxiritje van New York naar vliegveld Newark al gauw zo'n $45, maar nu kostte het me $19!
In een folder had ik gelezen dat het Whitney Museum of American Art veel schilderijen moest hebben van Georgia O'Keeffe. Aangezien ik haar schilderijen wel mooi vind, leek het me leuk om dat museum de laatste ochtend te bekijken. Het ligt aan de overkant van Central Park en dus niet zo gek ver van het hostel vandaan. Mooi dus om die paar uurtjes die ik nog had daar aan te besteden. Maar op de een of andere manier had ik niet zoveel geluk met musea in New York. Want er was dus geen schilderij van O'Keeffe te vinden! De hangende collectie wisselt natuurlijk regelmatig en blijkbaar waren haar schilderijen nu even niet aan de beurt...
Toen heb ik nog maar even een beetje door het Midtown gedeelte (direct onder Central Park) en over 5th Avenue gewandeld. Nog in een aantal winkels rondgekeken en m'n laatste New York Starbucks Chai Tea Latte op. Met aandacht rondgekeken in de 'Build-a-Bear' shop, waar je je eigen teddybeer kunt samenstellen en in elkaar kunt zetten: Je kiest een buitenkant voor je beer, vervolgens een geluidje voor in z'n buik. Dan wordt ie opgevuld en uiteindelijk hangt de winkel vol met kleding, schoentjes en accessoires waarmee je hem of haar kunt behangen! Natuurlijk moet je 'm bij de computer ook nog registreren. En uiteindelijk kom je dan bij de kassa, waar alles wat je hebt gedaan wordt opgeteld. Bijzonder concept.
En toen was het tijd om op de taxi te gaan wachten. De taxibus die dus bijna een half uur te laat kwam, omdat de chauffeur naar het verkeerde hostel was gereden! Gelukkig waren we maar met twee passagiers en kon hij, na mij te hebben opgepikt, direct naar het vliegveld rijden. Daar was ik uiteindelijk ruim op tijd, dus gelukkig was er niets aan de hand.
Na alle spannende verhalen was ik op het ergste voorbereid. De meeste spullen had ik in mijn koffer gedaan om maar zo min mogelijk handbagage te hebben. Met als gevolg dat mijn koffer een paar pondjes overgewicht had. En daarvoor moest ik betalen. Nou ja, het moest toch allemaal mee naar huis!
Het inchecken gebeurde hier overigens allemaal met de computer. Ik moest m'n paspoort door een gleuf halen en vervolgens verschenen al mijn gegevens en vluchtgegevens op het beeldscherm. Kwestie van bevestigen en de vliegticket kwam er uit rollen! De security-check was ook niet veel zwaarder dan ik eerder had meegemaakt. Alleen mochten er geen vloeistoffen en gels enzo in je handbagage zitten. Met als gevolg dat alle prullenbakken verstopt waren onder een ware Mount Everest van plastic flessen! Mobiele telefoon, mp3-speler en fototoestel mochten gewoon mee! Dat had ik nog maar even nagevraagd. Anders had ik die ook in de koffer gedaan. Wel moest alles af en uit: schoenen, jas, sieraden, riem. De hele handel door de scan. En ik werd goedgekeurd!
Vervolgens had ik nog aardig wat tijd te gaan voor boarding. Maar... ik vond nog een Starbucks. Tijd voor de echte laatste Chai Tea latte! Mmmm...
Ik moest me ook nog electronisch afmelden, als het ware doorgeven dat ik de USA weer ging verlaten. Wederom werden mijn vingerafdrukken genomen en werd er een webcamfoto gemaakt. Maar nu moest ik dat zelf doen, bij een speciale computer. Daar kwam dan een bewijsje uitrollen, dat ik dus blijkbaar goed moest bewaren! Bij het boarden werd het visumkaartje weer uit m'n paspoort gehaald. En nu werd ieders tas nogmaals op inhoud gecontroleerd (dat was de andere keer niet).
Omdat het vliegtuig niet vol was, besloot mijn buurvrouw op een andere stoel te gaan zitten. Wat betekende dat ik de hele vlucht de beschikking had over twee stoelen, bij het raam!!! Dat was heerlijk. Het vliegtuig vertrok keurig op tijd (tien over half zeven), het kan dus wel! En de vlucht verliep prima. Zesenhalf uur vliegen, goed te doen. We kregen een avondmaaltijd (rijst met kip en kerriesaus, een beetje rauwkost en een brownie als toetje) en vlak voor de landing werd ingezet (al met al dus maar een paar uurtjes na het diner) was er nog een klein ontbijt mèt een warme croissant. Tussendoor heb ik zelfs nog wat kunnen slapen en heb ik me verder nog wat vermaakt met het uitzicht, het beeldscherm voor m'n neus (film, spelletjes, televisie en radio) en m'n boek. Het was apart om te ervaren dat de zon onder ging en al snel weer op kwam. Mooi ook om dat vanuit het vliegtuig mee te maken.
Aankomst in Amsterdam was keurig volgens de planning, donderdagochtend kwart over acht! Wat niet helemaal volgens de planning was, was dat de koffer vol met wit plakband op de bagageband verscheen. Hij (of is een roze koffer een zij?) bleek onderworpen te zijn aan een securitysteekproef op het vliegveld in Amerika, nadat ik 'm had ingechecked. Gewoon opengebroken dus, want ik had de sloten op slot gedaan! Dat was dus minder leuk, helemaal omdat het mijn koffer niet is... (Overigens is het inmiddels keurig netjes afgehandeld door mijn reisverzekering, hulde aan Interpolis die niet om bonnetjes enzo vraagt)
In de ontvangsthal werd ik ingehaald door een warm welkomstcomité. Mijn moeder en (tante) Jenny waren samen naar Schiphol afgereisd om me op te halen. Erg fijn èn gezellig. Ze hadden een plekje gevonden op een terrasje recht voor de aankomstdeur en zaten daar in afwachting van mijn verschijning. Kon niet missen dus!
Het kopje nederlandse thee smaakte me weer heerlijk. De eerste verhalen kwamen al gauw los. De eerste ervaring van het tijdverschil ook. Moe, maar veilig en wel weer geland op nederlandse bodem. Een bijzonder en welgeslaagd Amerikaans avontuur tot een goed einde gebracht!

Bedankt voor jullie leesenthousiasme! Zoals het voor jullie leuk was om steeds weer een nieuw berichtje te lezen, zo was het voor mij leuk om te ontdekken dat er weer nieuwe reacties waren! Ookal ben ik geen eeuwigheid van huis geweest, het was leuk om zo toch een beetje contact te houden.
Thanks!!!