zaterdag 8 augustus
Door: Jacqueline
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
08 Augustus 2009 | Frankrijk, Parijs
Vandaag weer een flinke stadswandeling gemaakt. Mijn voeten geven duidelijk aan nu te protesteren en even geen wandeling meer te willen maken. Dus hierna ga ik ze maar lekker in bed leggen.
Na mijn ontbijt ben ik met de metro naar de Arc de Triomphe gegaan. Jeemig, da's echt wel een flinke triomfboog. Daar kijk je niet zomaar overheen! Eerst even van een afstandje bekeken, en daarna van dichtbij er een rondje omheen gelopen. En natuurlijk foto's gemaakt, maar zoals gisteren geloof ik al gezegd: die komen later. (Ik ben er nu achter waarom het niet lukt: de computers zijn er hier in het hostel met opzet niet voor ingesteld, het mag gewoon niet.) Vanaf de Arc de Triomphe ben ik via een van de 10 avenues die op het plein uitkomen naar het gebeuren rondom de Eiffeltoren gewandeld. Daar was het natuurlijk erg druk. Maar toch wel apart om die toren te bekijken. De vorige keer was ik er 's avonds en toen ben ik ook naar boven geweest. Nu had ik daar niet zoveel behoefte aan en dat was maar goed ook, want ik denk dat ik toch wel een uurtje of anderhalf misschien wel 2 geduld zou moeten hebben... Pffff, wat een rij!!! Maar zoals gezegd, de Eiffeltoren van dichtbij met daglicht is bijzonder. Het patroon van het ijzerwerk is eigenlijk heel mooi en levert vanuit verschillende hoeken grappige en mooie abstracte foto's op. Onder de toren door gewandeld en via Parc de Champs de Mars (de tuin voor -of misschien wel achter- de toren) koers gezet naar Musee Rodin. Je weet wel, van het beeld: De Denker. Zowel in het huis als de tuin zijn zeer veel beelden van Rodin te bewonderen. Het is een rustige plek, waar blijkbaar alleen liefhebbers komen. Niet de drommen toeristen die ik inmiddels zo hier en daar gewend ben. Goed en wel binnen was ik eerst maar eens naar een toilet gerend, want ik moest inmiddels toch wel errug nodig!!! Daarna heb ik in de tuin op m'n gemak geluncht. Een erg smaakvolle salade met heerlijke groene jasmijnthee, en voor een -voor Parijs- erg schappelijke prijs. Het eten was een belefenis op zich, aangezien de mussen je soms letterlijk om de oren vlogen. Ook kwamen ze zo gezellig bij je aan (op) tafel zitten, en hipten ze vrolijk het dienblad op. Waarschijnlijk zelfs ook je bord op als je ze niet zou tegenhouden! Haha! En mussen zijn dan nog klein en ogen lief. Anders wordt het wanneer een duif hetzelfde probeert!! Dus... ja spannend was het wel, mijn lunch. En vooral ook leuk om te zien hoe verschillend andere mensen reageerden wanneer hen hetzelfde overkwam. Een man bedacht het op een stuk stokbrood op de grond te gooien. Nou, stofwolk!!! Ineens zaten alle vogels daar!
De rust van de tuin zorgde ervoor dat ik ook rustig van de beelden kon genieten. Ze waren zeker de moeite van het bekijken waard. Tenminste, als je van beelden houdt natuurlijk. Rodin was in staat mensen zeer expressief uit te beelden. Ook in het huis waren mooie beelden te vinden, waaronder 'de kus'. Ook wel bekend.
Vanaf Musee Rodin vervolgde ik mijn wandeling richting Champs Elysees. Want onderweg kwam ik dan langs het Grand Palais en Petit Palais. Werd ik onderweg ook nog door een Franse mevrouw aangesproken of ik wellicht de weg wist. "O, bent u niet van hier dan?" Eh, non...?!?? Sja, voelt toch wel als compliment als je er blijkbaar niet zo als toerist uitziet, haha.
Het kleine paleis was niet zo klein als zijn naam doet vermoeden. Ik bedoel, geef mijn zo'n klein paleis!!! Wauw, een enorme pracht en praal aan beide zijden van de avenue. Het ene paleis staat namelijk aan de rechterkant en het andere dus aan de overkant. In het grote paleis is nu een soort natuurhistorisch/wetenschappelijk museum gevestigd. Het dak is voor een heel groot deel van glas. Maar ook hier pracht en praal aan alle kanten.
Deze avenue kwam uit op de Champs Elysees, wat goed uitkwam. Via deze brede avenue en het park dat er in een strook naast ligt, ben ik naar de Tuilerieen gewandeld. Min of meer in ganzenpas, want er zijn natuurlijk meer mensen die een wandelingetje wilde maken op de Champs Elysees. Een gids had haar groepje toeristen zelfs zo ver dat ze zingend voorbij kwamen: Oooo Champs Elysees, Ooooo Champs Elysees, au soleil, quant il pluie, a midi ou a minuit, il y a tout ce que vous voulez, o Champs Elysees...
Wel, de museumtocht vervolgde (eindelijk) in het Musee de l'Orangerie. Naast het Louvre het museum waarvoor ik toch wel in Parijs was. Hier hangen namelijk de Waterlelies (ook wel Nympheas) geschilderd door Claude Monet. Die enorme panoramadoeken met prachtige pasteltinten. Wauw...!!! Daar werd ik helemaal stil van. Het zijn toch wel mijn favorieten. Ik had er al eens een gezien in San Francisco, waar destijds een expositie over Monet was ingericht in een groot museum daar. Zucht! Heel mooi.
Het volgende museum: Musee d'Orsay. Een oud treinstation omgebouwd tot museum. Dat het niet bedoeld was als museum wordt snel duidelijk. Althans, ik kon er mijn weg en mijn draai niet vinden. Ook de belichting van de schilderijen was niet goed. Je moest steeds zo 'zoeken' voor je op de goede hoogte voor het doek stond, zo, dat het niet spiegelde. Uiteindelijk heb ik er nog wel wat mooie schilderijen gezien van oa. Monet, Manet, van Gogh, Renoir, Pissaro, Sisley.
Om half 6 werden we massaal het museum uit gezet. Ik heb toen wat lekkere broodjes en wat te drinken gekocht in de buurt van de Notre Dame (wijk Quartier Latin, erg lekkere smullerijen). Op het plein voor de grote kerk heb ik ze opgesmuld. Toen bleek dat ik toch sneller had moeten eten. In mijn gids had ik gelezen dat de kerk op zaterdag en zondag tot half 11 's avonds geopend is. Maar dat bleken de torens te zijn... De kerk was om 7 uur dicht. Nou ja, de vorige keer was ik ook al binnen geweest. En het was vandaag bewolkt. Eigenlijk wilde ik graag die gigantische glas in lood rozetten aan de voor- en beide zijkanten nogmaals bewonderen. Met name natuurlijk heel mooi als buiten de zon schijnt. Maar zoals gezegd: de hele dag bewolking. En toch absoluut niet koud. Gewoon in korte broek en t-shirt gelopen vandaag.
Omdat de kerk al dicht was, besloot ik de buitenkant uitgebreid te bewonderen door een wandeling te maken in de kerktuin. En nadat ik voor mezelf nog een heuse alpinopet heb gekocht, ben ik weer richting metro gegaan. In het hostel heb ik mijn backpack alvast zo goed als mogelijk ingepakt. Hoef ik morgen in de ochtend niet zo'n herrie te maken. Plus dat ik nu rustig de tijd heb, morgen moet ik toch op tijd (10 uur) op het station staan.
Na mijn ontbijt ben ik met de metro naar de Arc de Triomphe gegaan. Jeemig, da's echt wel een flinke triomfboog. Daar kijk je niet zomaar overheen! Eerst even van een afstandje bekeken, en daarna van dichtbij er een rondje omheen gelopen. En natuurlijk foto's gemaakt, maar zoals gisteren geloof ik al gezegd: die komen later. (Ik ben er nu achter waarom het niet lukt: de computers zijn er hier in het hostel met opzet niet voor ingesteld, het mag gewoon niet.) Vanaf de Arc de Triomphe ben ik via een van de 10 avenues die op het plein uitkomen naar het gebeuren rondom de Eiffeltoren gewandeld. Daar was het natuurlijk erg druk. Maar toch wel apart om die toren te bekijken. De vorige keer was ik er 's avonds en toen ben ik ook naar boven geweest. Nu had ik daar niet zoveel behoefte aan en dat was maar goed ook, want ik denk dat ik toch wel een uurtje of anderhalf misschien wel 2 geduld zou moeten hebben... Pffff, wat een rij!!! Maar zoals gezegd, de Eiffeltoren van dichtbij met daglicht is bijzonder. Het patroon van het ijzerwerk is eigenlijk heel mooi en levert vanuit verschillende hoeken grappige en mooie abstracte foto's op. Onder de toren door gewandeld en via Parc de Champs de Mars (de tuin voor -of misschien wel achter- de toren) koers gezet naar Musee Rodin. Je weet wel, van het beeld: De Denker. Zowel in het huis als de tuin zijn zeer veel beelden van Rodin te bewonderen. Het is een rustige plek, waar blijkbaar alleen liefhebbers komen. Niet de drommen toeristen die ik inmiddels zo hier en daar gewend ben. Goed en wel binnen was ik eerst maar eens naar een toilet gerend, want ik moest inmiddels toch wel errug nodig!!! Daarna heb ik in de tuin op m'n gemak geluncht. Een erg smaakvolle salade met heerlijke groene jasmijnthee, en voor een -voor Parijs- erg schappelijke prijs. Het eten was een belefenis op zich, aangezien de mussen je soms letterlijk om de oren vlogen. Ook kwamen ze zo gezellig bij je aan (op) tafel zitten, en hipten ze vrolijk het dienblad op. Waarschijnlijk zelfs ook je bord op als je ze niet zou tegenhouden! Haha! En mussen zijn dan nog klein en ogen lief. Anders wordt het wanneer een duif hetzelfde probeert!! Dus... ja spannend was het wel, mijn lunch. En vooral ook leuk om te zien hoe verschillend andere mensen reageerden wanneer hen hetzelfde overkwam. Een man bedacht het op een stuk stokbrood op de grond te gooien. Nou, stofwolk!!! Ineens zaten alle vogels daar!
De rust van de tuin zorgde ervoor dat ik ook rustig van de beelden kon genieten. Ze waren zeker de moeite van het bekijken waard. Tenminste, als je van beelden houdt natuurlijk. Rodin was in staat mensen zeer expressief uit te beelden. Ook in het huis waren mooie beelden te vinden, waaronder 'de kus'. Ook wel bekend.
Vanaf Musee Rodin vervolgde ik mijn wandeling richting Champs Elysees. Want onderweg kwam ik dan langs het Grand Palais en Petit Palais. Werd ik onderweg ook nog door een Franse mevrouw aangesproken of ik wellicht de weg wist. "O, bent u niet van hier dan?" Eh, non...?!?? Sja, voelt toch wel als compliment als je er blijkbaar niet zo als toerist uitziet, haha.
Het kleine paleis was niet zo klein als zijn naam doet vermoeden. Ik bedoel, geef mijn zo'n klein paleis!!! Wauw, een enorme pracht en praal aan beide zijden van de avenue. Het ene paleis staat namelijk aan de rechterkant en het andere dus aan de overkant. In het grote paleis is nu een soort natuurhistorisch/wetenschappelijk museum gevestigd. Het dak is voor een heel groot deel van glas. Maar ook hier pracht en praal aan alle kanten.
Deze avenue kwam uit op de Champs Elysees, wat goed uitkwam. Via deze brede avenue en het park dat er in een strook naast ligt, ben ik naar de Tuilerieen gewandeld. Min of meer in ganzenpas, want er zijn natuurlijk meer mensen die een wandelingetje wilde maken op de Champs Elysees. Een gids had haar groepje toeristen zelfs zo ver dat ze zingend voorbij kwamen: Oooo Champs Elysees, Ooooo Champs Elysees, au soleil, quant il pluie, a midi ou a minuit, il y a tout ce que vous voulez, o Champs Elysees...
Wel, de museumtocht vervolgde (eindelijk) in het Musee de l'Orangerie. Naast het Louvre het museum waarvoor ik toch wel in Parijs was. Hier hangen namelijk de Waterlelies (ook wel Nympheas) geschilderd door Claude Monet. Die enorme panoramadoeken met prachtige pasteltinten. Wauw...!!! Daar werd ik helemaal stil van. Het zijn toch wel mijn favorieten. Ik had er al eens een gezien in San Francisco, waar destijds een expositie over Monet was ingericht in een groot museum daar. Zucht! Heel mooi.
Het volgende museum: Musee d'Orsay. Een oud treinstation omgebouwd tot museum. Dat het niet bedoeld was als museum wordt snel duidelijk. Althans, ik kon er mijn weg en mijn draai niet vinden. Ook de belichting van de schilderijen was niet goed. Je moest steeds zo 'zoeken' voor je op de goede hoogte voor het doek stond, zo, dat het niet spiegelde. Uiteindelijk heb ik er nog wel wat mooie schilderijen gezien van oa. Monet, Manet, van Gogh, Renoir, Pissaro, Sisley.
Om half 6 werden we massaal het museum uit gezet. Ik heb toen wat lekkere broodjes en wat te drinken gekocht in de buurt van de Notre Dame (wijk Quartier Latin, erg lekkere smullerijen). Op het plein voor de grote kerk heb ik ze opgesmuld. Toen bleek dat ik toch sneller had moeten eten. In mijn gids had ik gelezen dat de kerk op zaterdag en zondag tot half 11 's avonds geopend is. Maar dat bleken de torens te zijn... De kerk was om 7 uur dicht. Nou ja, de vorige keer was ik ook al binnen geweest. En het was vandaag bewolkt. Eigenlijk wilde ik graag die gigantische glas in lood rozetten aan de voor- en beide zijkanten nogmaals bewonderen. Met name natuurlijk heel mooi als buiten de zon schijnt. Maar zoals gezegd: de hele dag bewolking. En toch absoluut niet koud. Gewoon in korte broek en t-shirt gelopen vandaag.
Omdat de kerk al dicht was, besloot ik de buitenkant uitgebreid te bewonderen door een wandeling te maken in de kerktuin. En nadat ik voor mezelf nog een heuse alpinopet heb gekocht, ben ik weer richting metro gegaan. In het hostel heb ik mijn backpack alvast zo goed als mogelijk ingepakt. Hoef ik morgen in de ochtend niet zo'n herrie te maken. Plus dat ik nu rustig de tijd heb, morgen moet ik toch op tijd (10 uur) op het station staan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
