verslag van woensdag 9 augustus

Okee, waar waren we ookal weer?

Woensdag...
Aangezien Amie woensdagavond weer moest gaan werken, had ze graag wat tijd voor zichzelf. Even orde op zaken stellen. Met name omdat ze vanaf vrijdag voor de rest van de maand in Italie is.
Dus stond ik om half 11 op station Naperville om gepakt en wel de trein naar Chicago te nemen. Maar liefst een uur in de trein! Tsja, groot land he... En toen nog met de metro naar het muOp dinsdag had ik al gereserveerd voor het hostel, dus daar kon ik sowieso terecht. Nadat ik mijn spullen op de kamer had gezet, ben ik de stad weer ingedoken. En wel naar het Field Museum, waar ik de rest van de middag heb doorgebracht. In het Field Museum kun je van alles vinden dat te maken heeft met archeologie, antropologie en geologie. Ontzettend interessant. Verschillende culturen worden er uitgelicht en je kunt een reis maken door de geschiedenis van de aardbol. En nog veel meer. Eigenlijk had ik er de hele dag kunnen blijven, want na een middag had ik nog niet alles gezien. Er was namelijk ook een speciale tentoonstelling over Toetanchamon. Maar zoals gezegd, daar kwam ik niet aan toe.
Met een enorme sandwich van Subways ben ik naar het Millenium Park geslenterd, waar een klassiek concert werd gegeven. Vrij toegang. Alleen al om te zien hoe de Chicagoans daar zitten was geweldig: Grote picknickmanden en tuinstoelen, picknickkleden, salades, flessen limonade en wijn, leesboeken. En dan met de hele familie of vriendenkring bij elkaar. Maar (zoals ik) toeristen. Het concert duurde wel anderhalf uur! En daarna had ik het in m\'n hempie en korte broek toch wel koud.
Met een warmere outfit aan ben ik toen de Buckingham Fountain (je weet wel, die van het begin van \'Married with Children\' (Al Bundee)) gegaan. Daar was ook klassieke muziek, maar dan wat heftiger. In de fontein was verlichting aan met verschillende kleuren. En op de maat van de muziek ontstond zo een mooie licht/watershow. Erg leuk om te zien.
Daarna ben ik op een terrasje neergeploft voor een kop thee met donuts. Daar raakte ik aan de praat met een Tom Waits fan die net uit de schouwburg kwam om een concert van hem bij te wonen. Al pratend over muziek besloten we om naar een nabijgelegen, bekende bluesclub te gaan (Buddy Guy\'s Legends). En dat was echt helemaal geweldig! Wauw, artiesten gingen helemaal uit hun dak op het podium, maar het was net zo bijzonder om te zien hoe vele gasten zich helemaal lieten meeslepen door de muziek. En zo werd het een late laatste avond in Chicago, want tegen half twee lag ik pas weer in mijn hostelbedje...